JEUGD
Ik ben geboren op 14 februari 1947 en kom uit een gezin met elf kinderen. Mijn vader was kapper en mijn oudere broers gingen ook dat vak in, maar ik wilde iets met toneel en muziek.
Misschien kwam het omdat we zondags altijd met m’n vadernaar de kerk moesten waar hij meezong in het koor. We mochten dan boven op het balkon bij de zangers zitten. En ‘s middags zaten we thuis met de hele familie rond de radio te luisteren naar het operaprogramma Bel Canto. “Allemaal koppen dicht” zei mijn vader en dat deden we. De verhalen die ik dan bij die prachtige muziek verzon waren waarschijnlijk de oorzaak: ik raakte verslingerd aan de operamuziek.
M’n moeder zei nog “Frank ga nou een vak leren net als je vader, dan kan je later tenminste je brood verdienen”, maar ik ging dus naar het conservatorium waar ik 5 jaar als hoofdvak zang studeerde. Daarna deed ik auditie voor de rock-musical Godspell en werd aangenomen. Een jaar toerden we als een stelletje hippies door Nederland en België; het was een machtige tijd!
OP HET TONEEL
Bij het Werkteater zagen ze me in die musical spelen en ik werd gevraagd bij hen te komen spelen. Daar heb ik ruim twaalf jaar lang meegewerkt aan talloze theaterprodukties en films o.a. ‘Opname’ en ‘Een zwoele zomeravond’.
Met mijn broer René Groothof, die inmiddels ook bij het Werkteater was gekomen, speelde ik onder andere de voorstellingen ‘Epifanie’ en ‘Gebroed’. Na het afscheid van het Werkteater bleef ik met René samen spelen.
Het idee voor ‘Broertjes’ ontstond. Er volgde drie jaar lang een succesvolle serie voorstellingen voor kinderen gebaseerd op belevenissen uit onze jeugd: ‘Broertjes’ en ‘Broertjes op stap’. Ook werd er een televisieserie van ‘Broertjes’ gemaakt (VPRO).
Door Sesamstraat werd ik in bredere kring bekend en ik heb ook een aantal jaren meegespeeld in ‘Klokhuis’.
De afgelopen 30 jaar maak ik met veel plezier muziektheater voor de hele familie en speel die in de grote theaters in Nederland en België.
​
FRANK OVER HET BELANG VAN HET THEATER
Ouders die hun kinderen mee naar het theater nemen geven hen iets wat je met woorden niet zeggen kunt. Door middel van verhalen kunnen kinderen dingen leren. Daarom is theater zo belangrijk voor mij als mens. Je krijgt er een andere kijk op het leven van. Mijn verhalen gaan veelal over mensen die op reis gaan en onderweg allerlei avonturen beleven. Het uitgangspunt van alle voorstellingen is muziek, waaronder klassieke muziek. Theater is een venster naar een andere wereld en de muziek brengt je naar een ander level. Een level waar je zonder theater in deze materiële wereld niet zo makkelijk komt. Tijdens een theatervoorstelling, wanneer er een spannend en boeiend verhaal wordt verteld en waarbij het verhaal de muziek leidt, kan een kind wel anderhalf uur geboeid blijven kijken en luisteren!
